Na karti srpske duhovne baštine na Voždovcu, posetili smo dve crkve i jedini manastir na našoj Opštini. Za obilazak ovih sakralnih objekata vladalo je veliko interesovanje posetilaca, jer predstavljaju svojevrsne spomenike duhovne kulture naroda koji je živeo na obodu Beograda. Opredelili smo se za obilazak Voždovačkih crkava koje obuhvataju stara i nova zdanja, koja imaju reprezentativna umetnička dela Pravoslavnog hrišćanstva na prostoru naše Opštine i rečito govore o periodima kada su nastala.
Crkva Svete Marije Magdaline u Belom Potoku je podignuta 1883. godine zahvaljujući dobrovoljnim prilozima i radu stanovnika sela. Posvećena je Mariji Magdalini jer je ovaj praznik tokom 19. veka bio preslava sela. U porti je izgrađena nova zvonara, a od posebne važnosti su spomenici ratnicima iz perioda 1912. – 1918. godine i Belopotočaninu Vasi Čarapiću, koji je sahranjenom uz severni zid crkve u manastiru Rakovica. U porti crkve u Belom Potoku nalazi se kameni krst koji je donet sa prvobitnog Spomenika Neznanom junaku na Avali, kada je srušen 1934. godine. Deo ograde podzidan je kamenom od ostataka miniranja srednjovekovnog grada Žrnova, koji su doneli sami Belopotočani. U oltaru crkve nalaze se čestice moštiju Svete Marije Magdaline. Sveštenik koji je vodio posetioce kroz istorijske podatke o ovom hramu, istakao je da je sadašnja crkva izgrađena na starom kultnom mestu, tj. na mestu gde se prvobitno nalazilo seosko groblje i staro crkvište. U današnjoj crkvi se čuvaju pojedine ikone i slikano Raspeće koji datiraju iz prve polovine 19. veka.
Crkva Svete Trojice u Ripnju je sagrađena u periodu između 1892. do 1894. godine na istom mestu na kome se prvobitno nalazila crkva brvnara iz 1820. godine. Mesto na kome je sagrađena crkva značajno je po tome što je Vožd Karađorđe 1804. godine i sa tog mesta pokrenuo vojsku na čijem je čelu bio u operaciji oslobođenja Beograda od Turaka. Zadužbinar crkve brvnare bio je knez Miloš. Crkva ima izuzetnu vrednost i nalazi se pod zaštitom Zavoda za zaštitu spomenika kulture od 2010. godine. Od posebnih vrednosti posetioci su videli ikonostas iz 1824. godine i bogoslužbene
knjige iz 17. i 18. veka koje su u upotrebi.
Manastir Presvete Bogorodice Trojeručice, na Trešnji, u zaseoku Drobnjaci, na Avali. Ideja da se manastir podigne datira iz 2008.godine, a izgradnja je počela 2012. godine. Danas je to jedan od najmlađih manastira u SPC i poslednji blagoslov Patrijarha Pavla, koji je potpisao gramatu za izgradnju manastira. Igumanija manastira, mati Zlata pozdravila je posetioce i objasnila da je žitelj ovog zaseoka poklonio deo svog imanja. SPC je otkupila drugi deo imanja, kuću i okućnicu koji su adaptirani za crkvu i konak monahinja. Na brdu iznad manastira se nalazi grob vojnika koji je poginuo u Prvom svetskom ratu 1915.godine. Grob vojnika je bio temelj hrabrosti monahinja da se odluče da u potpuno neuslovnim okolnostima ostanu na tom mestu i izgrade manastir, kazivala je igumanija. I objasnila da su roditelji hteli da premeste telo vojnika, ali da je njegovo telo ostalo netljeno, čitavo telo Božijeg ugodnika i da je to bio znak da treba da se sagradi manastir. Crkva je po stilu gradnje kopija Pokajnice, a iguman manastira Hilanadar Metodije je darovao kopiju ikone Presvete Bogorodice Trojeručice koja se čuva u Hilandaru sestrinstvu ovog manastira. Manastir se nalazi na putu za Drobnjake, u šumovitom delu Ripnja i put do crkve je asfaltiran. U crkvi se čuvaju mošti svetitelja: Sv Nektarija, Sv Serafima Sarovskog, Sv Justina Ćelijskog, Sv Marije Magdaline. Mati Zlata kaže da se molila „Majko Božija, ako hoćeš da ovde bude manastir, ti šalji ljude“ i danas reka Ripanjaca dolazi u manastir. Manastir je sagradio narod.