Crkva Svete Trojice u Kumodražu podignuta je 1924. godine u periodu kada je ovo beogradsko naselje, na teritoriji opštine Voždovac, počelo naglo da se razvija.
Još tokom srednjeg veka su u podnožju Avale i brda Torlak nastajala sela: Kumodraž, Ripanj, Beli Potok, Jajinci, Rakovica, Zuce. Njihov istorijski razvoj se donekle može pratiti kroz arheološki materijal i pisane izvore, od rimske epohe, preko srednjeg veka, do novog doba. Zabeleženo je da se naselje u srednjem veku zvalo Kumanovo, po doseljenicima koji su se ovde nastanili u vreme izgradnje Beogradske tvrđave. Tokom XVI veka selo se pominje u turskim katastarskim popisima pod imenom Kumodrag. U tom periodu, tačnije 1528. godine zabeleženo je 7 domova, a tri godine kasnije 21 dom.
U drugoj polovini XVI veka Kumodraž predstavlja jedno od većih naselja beogradske nahije. U popisu Beogradske mitropolije iz 1734. godine pominje se selo Kumodraž u kome se nalaze ostaci stare crkve-brvnare, verovatno nalik prvobitnoj ripanjskoj crkvi, koju žitelji sela žele da obnove uprkos preprekama austrijske administracije. Izgleda da u toj svojoj nameri nisu uspeli, jer u istorijskim podacima iz XIX veka ne nalazimo podatke o crkvi u Kumodražu. Verovatno da se ova prvobitna crkva brvnara nalazila u sredini starog sela, s obzirom da se tu nalazi lokalitet pod nazivom Stara Porta. Do sada na ovoj površini od četrdesetak ari nisu pronađeni njeni tragovi.
KTITORKA
Inicijativa za podizanje hrama na ovom prostoru potiče od ktitorke Perside Milenković, ubraja se među najveće dobrotvore i zadužbinare našeg naroda novijeg vremena. Osim crkve u Kumodražu, koja je njena prva zadužbina, sa suprugom Ristom Milenkovićem podigla je manastir Vavedenje na Topčideru, izgradila osnovnu školu u ulici Kraljice Natalije (danas Matematička gimnazija) u kojoj je prvobitno bio smešten internat ženske učiteljske škole, Dom za sirotinju u Tabanovačkoj ulici, darovala je dve kuće i vilu za zbrinjavanje sirotinje i školovanje dece, itd. Svoju majku je sahranila u priprati crkve Svete Trojice u Kumodržu, a kasnije prenela u manastir Vavedenje gde je i sama sahranjena, u kripti koja se nalazi u jugozapadnom delu naosa.
VOJVODA STEPA STEPANOVIĆ
Ktitorkina želja da podigne crkvu baš u Kumodražu bila je inspirisana poreklom velikog srpskog vojskovođe, vojvode Stepe Stepanovića (1856-1929). Ovaj znameniti Voždovčanin pripadao je generaciji koja je oslobodila jugoslovenske zemlje od turske i austrougarske uprave i stvorila Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca, kasnije Kraljevinu Jugoslaviju. Učestvovao je u svim ratovima Srbije u periodu 1876-1918. godine, na raznim komandnim položajima: u Balkanskom ratu komandovao je II armijom i bio pod Jedrenom; u Prvom svetskom ratu organizovao je mobilizaciju i koncentraciju celokupne srpske vojske, a zatim predvodio II armiju koja je razbila Austrijance na Ceru (kada je dobio čin vojvode), i koja se istakla u bici na Drini, Kolubarskoj bici, a kasnije i u proboju Solunskog fronta. Stanovnici njegovog rodnog Kumodraža se brižno staraju o spomen kući vojvode Stepe Stepanovića, koja se nalazi na kraju naselja. Osim toga, u Kumodražu mu je podignut spomenik, osnovna škola nosi njegovo ime, kao i glavna ulica na Voždovcu.
Do izgradnje crkve na ovom području, Kumodraž je u parohijskom smisli pripadao Voždovačkoj crkvi, a Jajinci i Rakovica manastiru Rakovica. Parohija kumodraška je osnovana 1927. godine, objedinivši ova tri sela.
Crkva je podignuta na Torlaku, na mestu gde je od početka rata 1914. pa sve do septembra 1915. godine bio štab odbrane Beograda i gde su vođene velike borbe prilikom nastupanja i povlačenja austrijske vojske. Osveštao je episkop Mihailo Urošević 1924. godine.
ARHITEKTURA
Crkva je sagrađena po projektu arhitekata Pere Popovića i Ž. Tatića u duhu srpske srednjovekovne arhitekture. Fasade i dekorativni elementi su rešeni u stilu Moravske škole, dok je koncepcija prostornog rešenja pozajmljena od Raške škole. Crkva je građena od opeke i ima monolitni konstruktivni sklop. To je jednobrodna građevina sa petostranom apsidom, jednim kubetom iznad centralnog prostora i zvonikom nad pripratom. Na zapadnoj fasadi crkve nalazi se mermerna ploča sa uklesanim natpisom ktitorke: Za vlade kralja Aleksandra I Karađorđevića pod patrijarhom Dimitrijem podiže ovaj sveti hram u slavu Svete Trojice Persa R. Milenkovića iz Beograda za pokoj duše svoje majke Jelke N. Ćirićke 1924. g.
U planu je freskopisanje celog hrama, a zasad je oslikan oltarski i pevnički deo. Radili su ga Dragan Marunić i đakon Nikola Lubardić iz Beograda. Marunić je takođe oslikao i ikone na ikonostasu u lepom duborezu.
U porti crkve se nalazi spomenik žrtvama i junacima Kumodraškim koji su izginuli u prethodnim ratovima od 1912-1918. godine kao i malo groblje jugozapadno od ulaza u crkvu, na kom su sahranjeni poginuli na Sremskom frontu.
Starešina crkve o. Sredo Vranješ sa sveštenstvom nedavno je u prostranoj crkvenoj porti podigao kapelu za paljenje sveća, a u planu je i izgradnja novog parohijskog doma.